Wielkie koty-życie społeczne

Tom ściga Jerry’ego niezmordowanie i bez przerwy. Mysz ratuje się z opresji na tysiące sposobów, zręcznie wyprowadzając kota w pole. W każdym odcinku tej słynnej kreskówki gonitwa odbywa się według tego samego schematu: kot poluje na mysz, aby ją pożreć, a ta przed nim ucieka, stosując coraz sprytniejsze „sztuczki”. Ale co wspólnego może mieć animowana bajka z rzeczywistością? Czy nie opowiada ona o tym samym na okrągło? Tak... i właśnie dlatego obie postaci tak niewiele różnią się od swoich żywych krewnych. Relacja między drapieżnikiem i ofiarą przypomina zabawę w kotka i myszkę.

W tej odwiecznej gonitwie obie strony odnoszą sukcesy lub porażki – łowca w chwytaniu zdobyczy, a łowione przez niego zwierzę w unikaniu ataków. Ta brutalna gra stanowi jedną z podstawowych zależności w przyrodzie i jest ewolucyjną walką o przetrwanie gatunków, która z kolei zapewnia równowagę ekosystemów. Z zabijaniem i unikaniem zabicia wiążą się wyrafinowane taktyki łowieckie i obronne, które świadczą o niezwykłej skali złożoności i mądrości natury.

Zdolności przetrwania, zdobywania pożywienia, obrony przed nacierającym z różnych stron napastnikiem oraz ochrony współplemieńców i młodego potomstwa u wszystkich gatunków zwierząt - począwszy od maleńkich owadów po olbrzymie drapieżniki - nieustannie rozwijają się i są po prostu zdumiewające. Program Walka o przetrwanie przedstawia cztery aspekty zależności pomiędzy drapieżnikiem i ofiarą: rolę szybkości w chwytaniu ofiary i ucieczki przed wrogiem; obronę lub zdobywanie pożywienia przy użyciu naturalnej broni chemicznej; postrzeganie pozazmysłowe, które nie występuje u ludzi oraz sztukę kamuflażu, czyli umiejętność znikania z pola widzenia przeciwnika.